Ik had een wonderlijke ervaring twee dagen terug. Ik onderging een healing door Master Maori Healer Ezard Tamaki. Samengevat: hij duwde op (heel veel) pijnpunten en ik schreeuwde het uit van de pijn. Ik kon in dat half uur gewoon niet meer denken. Nu twee dagen later heb ik eigenlijk nog geen woorden voor deze bijzondere ervaring. Alsof taal de ervaring te niet doet.

Die middag bladerde ik door het boek ‘Verslaafd aan liefde‘ van Jan Geurtz. Ik las dit boek in 2016 voor het eerst in één ruk uit. Direct daarna las ik 3 andere boeken van hem ‘Vrij van gedachten‘, ‘Einde van de opvoeding‘ en ‘Over liefde en loslaten‘. Afgelopen meivakantie (2018) nam ik ‘Verslaafd aan liefde‘ weer mee op vakantie en las het opnieuw. Jan Geurtz heeft de gave om het ‘hoe-wat-waarom’ uit te leggen in voor mij begrijpelijke taal.

In deel I van zijn boek (geschreven in 2009) legt hij in 12 korte hoofdstukken identiteitsvorming uit en beschrijft hij stagnaties in de groei van het bewustzijn. Hij schrijft toe naar de liefdesrelatie en de vicieuze cirkel van samsara: het symptoom van de fundamentele misvatting is dat we altijd bezig zijn met geluk na te streven en ellende uit de weg te gaan, en nooit echt 100% tevreden zijn. De manier waarop de illusie van onze eigen onvolkomenheid alsmaar proberen te bedekken met de liefde en erkenning van anderen is een vicieuze mallemolen waar je alsmaar nieuwe energie in stopt en waar nooit een einde aan komt.

Deel II van zijn boek gaat over het spirituele pad en in het bijzonder de spirituele liefdesrelatie. De keuze voor het spirituele pad houdt het loslaten van het relatiedenken in. Dit houdt in dat je het wel of niet hebben van een relatie niet langer als een levensdoel beschouwt, maar als een omstandigheid die wel of niet op je weg komt, en waarvan je kunt leren en genieten zo lang het duurt. In een spirituele relatie leg je geen enkele claim op de ander, heb je geen recht op de ander, en ben je alleen zelf verantwoordelijk voor je pijnlijke gevoelens. Je relatie is gericht op autonomie en het beëindigen van zelfafwijzing. Als laatste beschrijft Geurtz in deel II ook vormen van stagnatie op het gebied van seksualiteit en relatie zoals seksverslaving, liefdesverslaving en relatieverslaving.

In dezelfde meivakantie las ik het boek ‘De verboden vrouw spreekt, Maria Magdalena over de liefde‘ van Pamela Kribbe. De boodschap van Geurtz om verantwoordelijkheid te nemen voor je pijnlijke emoties en deze via meditatie te transformeren in liefde en helderheid, las ik ook in haar boek terug: ‘Als je in jezelf het punt hebt gevonden waarop je blokkeert – dit kun je ook lichamelijk voelen – ga daar met je aandacht naar toe. Zachtjes ga je naar dat geblokkeerde stuk toe en omgeef je het met milde, open aandacht, die vrij is van dwang. Alles mag er zijn, of het nu angst, kwaadheid of twijfel is. Als je daarbij in liefde aanwezig kunt zijn, dan open je innerlijk het kanaal voor je eigen zielsenergie. Heb geduld en zachtheid voor wat je blokkeert. Het mag er zijn, het is goed.’.

Dit boek van Kribbe is me eigenlijk niet zo goed bij gebleven. Wel vermeldenswaardig vind ik het spiritueel getinte boek ‘De verborgen wijsheid‘ van Erica Rijnsburger. Dit boek gaat over de bewustzijnsleer. In dit boek wordt uitgelegd hoe gedurende een mensenleven een ego wordt opgebouwd en hoe liefde ons ego kan laten smelten op volwassen leeftijd. Door onszelf te verbinden met onze pijn. Door aanwezig te zijn in wat zich aandient en kunnen rusten in die aanwezigheid (gewaarzijn). Door onze sensaties en bijbehorende gedachten en gevoelens te onderzoeken, waarbij op een goede manier ademhalen en aanwezig zijn (mindful) een belangrijke rol spelen.

In hoofdstuk 18 van ‘Verslaafd aan liefde‘ schrijft Geurtz over de beperktheid van taal in relatie tot de natuurlijke staat van zijn: ‘Uiteindelijk draait alles op het spirituele pad om de realisatie van je volmaakte natuurlijke staat van zijn. Er zijn boeken vol geschreven over de methoden om die natuur te realiseren, maar een simpele beschrijving van wat die natuur nou eigenlijk is zal je niet vinden. Dat komt omdat die niet rechtsreeks te beschrijven is. Beschrijvingen zijn immers woorden, zinnen, gedachten en de natuur van de geest is ook de natuur van die zinnen, woorden en gedachten. Als je er rechtstreeks naar kijkt is er nooit ‘iets’ te zien. Alle ervaringen, alle beknellingen en geneugtes van samsara zijn ervaringen in de natuur van de geest.‘

Ook al kan ik er geen woorden aan geven; zou de healing hebben bijgedragen aan de realisatie van mijn ‘volmaakte natuurlijke staat van zijn‘? Of aan de natuurlijke heling van blokkades die tijdens mijn eigen baby periode zijn ontstaan, zoals mij voorafgaand aan de healing werd verteld? Klinkt best fijn toch?

Nieuwsgierig geworden naar het boek ‘Verslaafd aan liefde‘? Ik maakte per hoofdstuk een samenvatting. Lees de samenvatting HIER.