Tussen stimulus en respons bevindt zich een ruimte, en het geheim van groei en geluk ligt in de wijze waarop je die ruimte gebruikt.

Een wezenlijke quote uit het boek ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’ van Stephen R. Covey. Een boek uit 1989. Ik had het boek lang geleden al gelezen, maar werd er door Jan Bommerez onlangs weer op gewezen, toen ik zijn workshop volgde over ‘de levenslessen van Napoleon Hill’. Lees hier mijn korte samenvatting van Covey’s boek.

De zeven eigenschappen van effectief leiderschap zijn gebaseerd op principes die inhoud geven aan je bestaan. Een principiële levenshouding is gebaseerd op het idee dat effectief menselijk gedrag geleid wordt door principes die net zo fundamenteel zijn als bijvoorbeeld de wet van de zwaartekracht. Universele principes kun je niet leren. Ze bestaan reeds van nature in ons als een potentieel en ze komen alleen tot leven door ze te leven.

De zeven eigenschappen van effectief leiderschap zijn:

1. Wees proactief: principes van persoonlijk inzicht (jij bent de schepper).
2. Begin met het einde voor ogen: principes van persoonlijk leiderschap (schepping 1).
3. Belangrijke zaken eerst: principes van persoonlijk management (schepping 2).
4. Denk win-win: principes van interpersoonlijk leiderschap.
5. Eerst begrijpen, dan begrepen worden: principes van empathische communicatie.
6. Synergie: principes van creatieve samenwerking.
7. Houd de zaag scherp: principes van evenwichtige zelfvernieuwing.

De zeven eigenschappen zijn geen psychologische formule voor een positieve levenshouding. Ze zijn in harmonie met de natuurwetten van groei en dienen als leidraad bij de ontwikkeling van onze persoonlijke en interpersoonlijke effectiviteit. Ze begeleiden onze voortgang op een ‘van binnen naar buiten’ groeicontinuüm: van afhankelijkheid via onafhankelijkheid (eigenschappen 1 t/m 3) naar wederzijdse afhankelijkheid (eigenschappen 4 t/m 6).

Rolmodel van Stephen Covey voor de studie van universele principes was Napoleon Hill (1883 – 1970) met diens ‘Law of Success’. Tijdens een workshop hierover door Jan Bommerez leerde ik het volgende over de belangrijkste levenslessen van Napoleon Hill.

Napoleon Hill interviewt als 25 jaar jonge journalist in 1908 Andrew Carnegie, de meest succesvolle ondernemer van het Industrietijdperk. Carnegie was van oorsprong een kind van arme Schotse immigranten. Hij werkte zich op van loopjongen tot de meest succesvolle ondernemer van zijn generatie. Hij schreef dat vooral toe aan zijn studie van de ‘tijdloze en universele principes’ dankzij een buurman van hem die hem zijn hele filosofische boekenkast liet lezen.

Carnegie’s droom was om iemand te vinden die research zou doen naar de praktische toepassing van de universele principes die het leven ‘orkestreren’. Hij vond die persoon in Napoleon Hill. Carnegie bezorgde Hill introducties bij 250 historische figuren zoals Thomas Edison, Alexander Graham Bell, de Wright Bothers, etc. om uit te vinden welke principes zij bewust of onbewust toepasten bij hun doorbraken.

In 1928, 20 jaar na zijn eerste ontmoeting met Andrew Carnegie (die ondertussen overleden was) publiceert Hill ‘The Law of Success’, met een reeks van 16 ‘lessen’ over Universele Principes. Zie hier de lessen. Napoleon Hill definieert daarin succes niet in termen van geld maar als: ‘Het leven kunnen leven wat je graag wilt leven zonder dat het ten koste gaat van iemand anders.’

In 1937, vlak na de grote depressie publiceert Napoleon Hill op vraag van president Franklin Roosevelt ‘Think and Grow Rich’. Toen Hill op 87 jarige leeftijd stierf waren er reeds 20 miljoen exemplaren van verkocht. Hill had nog gedurende tientallen extra jaren de mensen kunnen observeren die hij als rolmodellen had gebruikt voor ‘Think and Grow Rich’. Toen hij zag wat er met een aantal van hen gebeurde (zelfmoord, drank, drugs, gevangenis) herschreef hij alsnog zijn filosofie:

Ik ben tot de conclusie gekomen dat innerlijke vrede (peace of mind) de enige Ware rijkdom is. Wanneer ik het over innerlijke vrede heb, bedoel ik niet alleen maar een staat van rust. Innerlijke vrede is een staat die stil is maar toch zeer dynamisch. Het is een zijnsstaat waarin je niet langer verstoord kunt worden door enige angst of negativiteit. 

Wanneer Hill het heeft over innerlijke vrede, bedoelt hij niet alleen maar een staat van rust. Innerlijke vrede is een staat die stil is maar toch zeer dynamisch. Het is een zijnsstaat waarin je niet langer verstoord kunt worden door enige angst of negativiteit.

Universele principes zijn wegwijzers naar de Bron van de Leven, de Scheppingsbron. Zoals ook Stephen Covey beschrijft in zijn boek ‘de zeven eigenschappen van effectief leiderschap’.

Covey heeft met zijn boek(en) -net als Hill- een miljoenen publiek bereikt. Ik gun Jan Bommerez met zijn boeken en zijn workshops hetzelfde. Ik las zijn boek ‘Minder moeten meer flow‘ ter voorbereiding van zijn workshop ‘moeiteloos leren leven‘ over Napoleon Hill. En eerlijk is eerlijk: ik vond zijn boek veel interessanter dan ‘de zeven eigenschappen van effectief leiderschap‘!