Palestina

Mijn reis door Palestina (de bezette Westelijke Jordaanoever) in 2023

Ik reisde van 20 maart tot en met 11 april 2023 door Palestina; door de Westelijke Jordaanoever, die door Israël bezet wordt. Ik sliep en at bij Palestijnse families thuis, ook al was het ramadan. Samen met vier Australische reisgenoten wandelde ik (gedeelten van) het Palestinian Hertitage Trail, onder begeleiding van Palestijnse gidsen, via het Siraj Centre. Van Noord naar Zuid, dwars door de Jerusalemwoestijn. We waren te gast bij drie verschillende bedoeïen tribes in dit woestijngebied.

Daarna verbleef ik 7 nachten bij een Palestijnse familie in de oude stad van Jerusalem, vlak bij de Al Aqsa moskee. Ik at elke avond de iftarmaaltijd, na het ramadan vasten, met de gastfamilie mee. Het was in deze week Pesach, Eastern en Ramadan tegelijk.

Toen ik terug in Nederland kwam hoorde ik mezelf zeggen dat ik vermoedde dat ik deze reis niet nog een keer zou kunnen maken. De spanningen waren zicht- en voelbaar toegenomen t.o.v. 2018 , toen ik mijn eerste reis naar Palestina maakte.

Nu (ik schrijf dit 15 november 2023) vindt er een genocide plaats in Gaza en worden Palestijnen verdreven van hun huis, een 2e Nakba. Ook in de Westelijke Jordaanoever worden Palestijnen met bruut geweld door Israëlische kolonisten verdreven , vermoord of gevangen gezet. Israël maakt zich hier al heel veel jaren schuldig aan, nu de aandacht is gericht op Gaza des te meer en des te bruter. De Israëlische regering schendt al 75 jaar het internationaal recht, zonder gevolgen. Ontluisterend en beschamend.

Het breekt mijn hart. Al heel veel jaren. Ik voel me machteloos en kan niet meer doen dan me blijven uitspreken tegen dit onrecht, stemmen tijdens aankomende verkiezingen (ik stem BIJ1, o.a. om hun visie op Palestina), naar demonstraties blijven gaan, petities tekenen en doneren aan humanitaire hulp en gedegen journalistiek, zoals Oneworld en The Rights Forum. Ik houd app contact met de Palestijnen die ik ken. Zij zijn doodsbang, voor familie in Gaza, voor zichzelf, voor hun kinderen.

Ook besloot ik om mijn herinneringen aan Palestina levend te houden en ik maakte een fotoboek op basis van mijn uitgebreide reisverslag van dag tot dag. Het was in een mum van tijd gereed. Het was fijn om in gedachten weer terug te zijn op al die mooie plekken, met al die gastvrije mensen en dat heerlijke eten. De geuren en geluiden kwamen direct weer terug. Ze vervagen de huidige gruwelijke beelden een beetje.

Hieronder heb ik printscreens geplaatst van mijn fotoboek:

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.