In de periode tussen november 2020 en mei 2021 voerde ik als vrijwilliger via het Rode Kruis bron- en contactonderzoek (BCO) uit voor de GGD-en. Het ging om korte diensten vanuit huis (maximaal 4 uur per dienst) waarin ik huisgenoten en/of nauwe contacten van positief geteste mensen belde en navraag deed naar het verloop van de quarantaine en het ontstaan van eventuele klachten.  Soms werden de diensten ook voor andere doeleinden ingezet, zoals het per (beveiligde) mail informeren van huisartsen over positief geteste mensen in hun praktijk.

Het was leuk en erg uitdagend vrijwilligerswerk, waarvoor je gesprek- en computervaardigheden nodig had. Ik werkte en registreerde in het GGD systeem (HPZone) en belde via Leaddesk. Het hielp dat ik analytisch van aard ben: het was soms ‘speurneuswerk’ om de gezinssituatie van de persoon die je ging bellen vooraf te achterhalen. Dat vond ik leuk! Ook de telefoontjes zelf waren dankbaar om te doen. Zelden kreeg ik een boos persoon aan de lijn, die het nut van BCO niet inzag.   

Ik was direct onder de indruk van de professionaliteit die het kennisnet van zowel het Rode Kruis als de GGD GHOR uitstraalde. Ik voelde me direct onderdeel van een groter geheel en dat voelde erg fijn. Er werd door de GGD en het Rode Kruis gezorgd voor goede training en begeleiding. Ik was lid van de trainingsgroep ‘Bron- en contactonderzoek’ van de GGD GHOR. 

Ik heb tijdens dit vrijwilligerswerk eigenlijk een compleet nieuw vak aangeleerd! Met ruim 12 uur aan zelfstudie, 2 hele trainingsdagen en webinars ter afsluiting kun je niet anders dan dit bron- en contactonderzoekwerk serieus nemen en diep respect hebben voor al die BCO-ers die al aan het werk waren.

Het duurde wel even voordat ik mijn ‘Corona-weg’ had gevonden. Mijn aanmelding bij ‘extrahandenvoordezorg’ op 11 april 2020 kreeg in eerste instantie geen respons. Na mezelf herhaaldelijk onder ogen van de lokale GGD gebracht te hebben werd ik uitgenodigd voor een speeddate bij de GGD Gelderland Midden in mei 2020. Dit bleek een werving te zijn voor betaalde BCO krachten: je moest minimaal 24 uur per week beschikbaar zijn. Dat was niet wat ik wilde. Pas eind september 2020 werd ik via een tweet van Remke van Staveren gewezen op het Rode Kruis, die vrijwilligers wierf voor BCO werk. Eenmaal aangemeld ging het snel.

Het ‘dweilen met de kraan open’ gevoel is me tijdens de diensten wel bekropen: wat een aantallen met nog te bellen mensen! Ik herinnerde mezelf er dan maar aan waarom ik me had aangemeld: ik wil mijn steentje bijdragen, net als al die leerkrachten, medewerkers in de zorg en al die anderen.