Veranderen, vernieuwen in het sociaal domein. In het bijzonder samenwerking, over sectoren heen, specifiek voor mensen in kwetsbare situaties. In de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ). Ik ben nieuwsgierig naar alle initiatieven en alles wat erover geschreven wordt. Ik lees alles met twee brillen op. Allereerst verandering en vernieuwing in de onderstroom. Lenette Schuijt beschrijft in haar boek “wat bezielt ons, van verstarring naar vitaliteit” diverse initiatieven die ontstaan vanuit horizontale samenwerking in de zogenoemde organische onderstroom. Mijn tweede bril is die van de klassieke, vaak hiërarchisch ingestelde systeemwereld. De wereld waar fusies en schaalvergroting aan de orde van de dag zijn. Kan verandering hier wel degelijk plaatsvinden?

Ik kijk naar mijn huidige rol als veranderaar in een groot netwerk, bestaande uit 25 organisaties uit diverse sectoren. Er hebben de afgelopen periode vele personele wisselingen in de wacht plaatsgevonden en tijden zijn onzeker voor vele partners. Hier vindt momenteel de transformatie naar een nieuwe, organische manier van samenwerken plaats.

Daarnaast voel ik me verbonden bij de wereld van de onderstroom van kleine initiatieven waar mensen hun nek uitsteken om het compleet anders te doen. Die initiatieven die overigens snel groot worden. Dicht bij huis, vanuit een maatschappelijke betrokkenheid.

Ik geloof in verandering in beide werelden. Vorige week verscheen de leergeschiedenis over een multisectoraal project waarin ik een ontwerpende en coördinerende rol heb (gehad). Er is veel teweeg gebracht in de samenwerking: er zijn mooie resultaten bereikt met elkaar. Je hoeft alleen maar te luisteren naar de passie in de stemmen van de betrokken mensen met autisme in het project. En naar mijn eigen stem: contact maken met een ander maakt het verschil. Samen durven leren. Oprecht nieuwsgierig. Open en met een lach.

Om de transformatie te realiseren zijn er verandermanagers nodig die van binnenuit onderzoeken, in direct contact met mensen, als onderdeel van de alliantie. Betrokken en op zoek naar hoe het beter kan. Steeds afvragend hoeveel afstand nodig is om ‘onbevooroordeeld’ te verkennen en niet ingezogen te worden. Net als vele anderen zet ik me met volle veranderkracht in. “In het volle besef dat dit het leven ingewikkelder maakt, daar waar het de moeite is” zoals Hans Vermaak onlangs op het Jaarcongres Organiseren, Adviseren en Begeleiden (#JOAB14) treffend formuleerde. De transformatie komt zowel van onder als van boven tot stand. Met de mensen waarover het gaat in de hoofdrol.