“Al de hele week ben ik ermee bezig om hier vandaag aanwezig te zijn bij deze lezing. Gisteravond ging het zelfs bijna mis. Wat ben ik blij dat ik er nu ben: een mijlpaal voor mij. Dank voor jullie inspiratie.”

Een van de vele reacties na afloop van de presentaties van Annelien Blom-Ziengs en Gijs Horvers in Haarlem. Beiden vertelden vandaag over hun ervaringen in het Overijselse project Autisme & Eigen Kracht (AEK). Annelien over de pieken en dalen in haar leven, waarbij haar moeder een sleutelrol vervulde. Haar moeder laat Annelien, sinds haar Eigen Kracht-conferentie in 2012, met een gerust hart achter bij de betrokken mensen om haar heen in Zwolle. Gijs vertelt over hoe spannend het voor hem, en mij, is om samen te werken binnen dit project. Want dat betekent nieuwsgierig durven zijn naar de ander, samen willen leren en nieuwe perspectieven bieden voor mensen met autisme. Hij geniet er dan ook zichtbaar van om mij als “ervaringsdeskundige” in te zetten bij zijn presentatie: “Angela, hoe is dat dat nu, samenwerken met mensen met autisme?”.

Voorafgaand aan hun presentaties ging Hilleke Crum in op het Eigen Kracht gedachtegoed en het belang van het nemen van besluiten met alle betrokkenen. Zij sluit af met een filmpje van 12 minuten waarin een vader vertelt over de urgente situatie van zijn zoon met autisme. De zaal is stil bij het horen van deze kwetsbare en moedige vader. Mijn gedachten gaan naar Anke Siegers. Hoe bijzonder is het dat zij dit filmpje (mogelijk) heeft gemaakt. En begrijpelijk dat deze vader dit filmpje alleen beschikbaar stelt voor lezingen als dit.

Ik kijk er met bewondering naar. Wat een humor hebben Gijs en Annelien. En weet je, zij zijn niet de enigen die zo inspirerend en talentvol kunnen spreken in het openbaar. Gister was ik aanwezig bij de opening van de autismekliniek Lorna Wing in Deventer, daar sprak Jasper Wagteveld. Hij had de zaal volledig op zijn hand.

We waren deze middag in Haarlem op uitnodiging van Elly van Vliet. Een collega-coordinator in Zuid-Kennemerland. In dit autismenetwerk wordt hard gewerkt aan de opbouw van een Autisme Expertise Centrum. Diezelfde ochtend sprak ik nog met Kirsten Wegman, collega coordinator in het Gelderse. Het onderwerp van gesprek was autisme levenscoaching.

Ik luister naar de verhalen van Gijs en Annelien. Over de pieken en dalen in hun leven. Over het belang van flexibele coaching op slechts de momenten dat het nodig is. Ter voorkoming van uithuisplaatsing. Ter voorkoming van depressie en verslaving. Dan denk ik: wat is het mooi om in Overijssel bij te kunnen dragen aan een verbeterd en nieuw landschap voor mensen met autisme. En wat zijn de speldenprikjes van een landelijke werkgroep “Vanuit Autisme Bekeken” belangrijk in de realisering van dit landschap. Want levenscoaching is nu nog een pilot in Overijssel. En de vragen uit de zaal na het zien van het filmpje liegen er niet om: “Waar kan ik zo’n coach vinden?”.

Ik hoop op meer van dit soort warme uitnodigingen van medecoordinatoren: het maakt mij nieuwsgierig naar hun ideeën. En naar de verhalen van de toehoorders. Want zoals de man van het citaat hierboven ook zei:  “Ik ben ooit in Deventer gediagnosticeerd met autisme en hoogbegaafdheid. Waarom ben ik ooit uit het mooie Overijssel weggegaan?”